De laatste loodjes van mijn zwangerschap zijn in gegaan. De zomervakantie, die vandaag is begonnen, moet ik me alleen nog even door heen slaan. Daarna is het toch echt de bedoeling dat mevrouw eruit komt. De buik groeit maar door en zit steeds vaker in de weg. Dit heeft als gevolg dat ik steeds vaker denk; ‘Oh, dat gaat dus niet meer’. Over het algemeen zijn dat dingen die tot voor kort zo vanzelfsprekend waren. Tot je ruim zeven maanden zwanger bent en je een toeter krijgt waar je ‘U’ tegen zegt.

7x wat zo vanzelfsprekend was

  • De halsbandjes van de honden om doen. Ik heb twee kleine hondjes waarvoor het genoodzaakt is om te bukken om hun halsbandjes om te doen. Yep, dat gaat dus niet. Bukken is zoiezo een dingetje aangezien ik dan het neusje van mijn kleine spruit plat druk. De oplossing? Op mijn kont op de grond gaan zitten en hopen dat de kleine kwispelkonten stil blijven staan bij me. Zodat ik niet de hele gang door hoef te kruipen om de twee aan te lijnen. Negen van de tien keer is dit een aardige uitdaging want zodra de mannen de halsbandjes horen rinkelen stuiteren ze als een wilde door het huis. Stilstaan? Wat is dat?
  • Schoenen van mijn zoontje aan trekken. Hoe makkelijk ging ik voorheen even door de knieën om de schoenen van de kleine man aan te trekken. Hop hop, binnen een zucht had ik het voor elkaar. Inmiddels heb ik een hijskraan nodig om weer overeind te komen. Aangezien die over het algemeen niet in de Nederlandse huishoudens aanwezig is, ben ik genoodzaakt iets anders te bedenken. De oplossing? De kleine man ergens op laten klimmen zodat ik niet door de knieën hoef. Het liefst ga ik naast hem zitten op de bank.  De beste oplossing zou overigens zijn als de kleine man lekker zelf zijn schoenen aan zou doen. Maar ja.. wij hebben natuurlijk een eigenwijs kereltje die het wel best vind. Laat mama het maar lekker doen. Hier wordt aan gewerkt.
  • Mijn eigen schoenen/sokken aantrekken. Dat is helemaal om te huilen. Blij toe dat het nu steeds zo lekker weer is en ik zo in mijn teenslippers kan schuiven. Ook ideaal wanneer ik, in de loop, van de dag, varkenspootjes krijg. Jawel, super charming dat vocht vasthouden als je zwanger bent. Laten we trouwens maar niet eens beginnen over het aan trekken van mijn paardrijlaarzen. Daar zou ik toch echt een persoonlijke laarzenknecht voor moeten hebben. De oplossing? Wederom op de grond gaan zitten of super charmant met mijn benen wijd op een trapje. Dan kan mooi die dikke buik ertussen hangen en kan ik nog net over mijn buik heen buigen om de rits van de laars dicht te doen. Het laatste stukje rits moet dan wel weer staand met mijn been op een trapje. Vervolgens moet ik dan wel aan de beademing maar ach, de laarzen zijn aan!
  • Benen scheren. Tsja.. je voelt hem al aankomen. Ook daarbij moet je bukken of lenig zijn. Nu ben ik over het algemeen vrij lenig maar op één of andere manier is mijn buik dat dus niet. Ik moet dus behoorlijke acrobatische kunsten uithalen in de douche. De oplossing? Lekker alles laten groeien! Iehw, nee dat doen we dus maar niet. In de douche staat tegenwoordig een krukje. Ik voel me hierdoor vrij bejaard maar ik heb hem toch zeker wel nodig. Even zitten, benen tegen de muur en dan red ik het net met mijn armen tot aan mijn enkels. Ik hoop alleen dat de kleine spruit niet met een boksers-neus ter wereld komt.
  • Bikinilijn ontharen…. Ok.. ja daar ga ik maar geen woorden aan vuil maken. Als ik rechtop sta kan ik mijn tenen niet eens zien. Laat staan… Gelukkig is onze douche voorzien van super spiegelende elementen. De rest bedenk je er zelf maar bij. 😉
  • Mijn grote auto parkeren op een smal plekje. Dat hele parkeren is het punt niet. Ik ben, al zeg ik het zelf, zo’n vrouw die haar auto heel strak in kan parkeren. Wat ik daar tegenwoordig bij vergeet, is dat ik er dan zelf niet meer uit kan. Voorheen hield ik mijn buik in en klom heel voorzichtig uit de auto. Tegenwoordig denk ik dat dat nog steeds lukt. Met als gevolg een geplette baby, spiegels die omklappen en krassen op mijn auto. De oplossing? Toch net iets verder weg moeten parkeren op een plekje waar de deur wel normaal open kan. Jammer hoor.
  • Even snel ergens tussendoor glippen. Ook dat gaat dus niet meer. Ik vergeet dat alleen regelmatig. Als ik snel even ergens tussendoor wilde ging ik vaak zijwaarts. Leuk als je zijwaarts smal bent, minder leuk als je dénkt dat dat nog steeds het geval. Hoe het komt? Geen idee maar ik vergeet echt vaak dat het geen nut heeft om mijn buik in te houden. Ik loop dus vrij vaak met mijn buik tegen een deur, kast of persoon te beuken. De oplossing? Die is er niet. Gelukkig zit het arme kind goed ingepakt in mijn buik.

Tsja, en zo kan ik nog wel even door gaan. Gezien het feit dat ik nog eventjes moet zal er wel steeds meer op mijn lijstje terecht komen. Maar ach, het is voor een goed doel. Al ben ik wel benieuwd of de kleine meid met een plat neusje ter wereld komt. Hopelijk heb ik de schade nog een beetje kunnen beperken.



♥ ♥ ♥ Op Fulltime Mama wordt gebruik gemaakt van affiliate links. Dit betekent dat als jij op een van de links klikt, wij daar mogelijk een kleine commissie over krijgen. Het kost jou niets extra, maar het levert ons wel wat op. Met deze opbrengsten kunnen we deze website onderhouden. Ook krijgen wij soms betaald voor een artikel of we krijgen een product in ruil voor een blogpost. Onze mening blijft hierdoor nog steeds onveranderd en eerlijk. Voor meer informatie kun je de disclaimer doorlezen. ♥ ♥ ♥

 



4 Comments on 7x wat zo vanzelfsprekend was

  1. Janette
    11 juli 2015 at 11:42 (9 jaar ago)

    Zo herkenbaar, al is de laatste keer zwanger zijn al zo lang geleden. Hilarisch!

    Beantwoorden
  2. Marie Jose
    11 juli 2015 at 08:24 (9 jaar ago)

    Bianca , je kan je benen even bij mij laten harsen, dan ben je voorlopig van dat probleempje af.
    De haartjes blijven veel langer weg dan met scheren en nog een voordeel , geen stoppeltjes en de haargroei wordt minder….
    Groetjes Marie Jose..
    p.s. Ik vind je stukjes echt leuk te lezen, ze zijn herkenbaar, maar ik was ze bijna vergeten.

    Beantwoorden
    • Bianca
      11 juli 2015 at 19:35 (9 jaar ago)

      Dank je wel! Voorlopig red ik het nog wel maar ik zal het onthouden. 😉

      Beantwoorden

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Comment *






Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.