Het is een donkere dinsdagavond. Buiten is het guur, de wind waait langs het huis en laat het hout kraken. Gewapend met een deodorant bus sluip ik door de donkere kamer. Ik heb een taak. Een taak die alleen hele stoere mama’s uit kunnen voeren. In de kamer van de kleine man huizen dinosaurussen verkleed als krokodillen. Monsters noemt meneer ze. Ik heb er al een stel weggejaagd maar ze zitten er nog steeds volgens de peuter.

Monsters in de slaapkamer

Sinds enkele weken is bovenstaand scenario een terugkerend ritueel. De peuter heeft de hele dag stoere praat over draken, dino’s en andere monsters maar zodra hij op bed ligt is hij opeens niet zo stoer meer. Wanneer ik denk dat meneer slaapt staat hij alweer op de overloop. Ik strompel maar weer naar boven en leg de kleine man weer terug in zijn bed. ‘Er zitten dino’s in mijn kamer, die er uit zien als krokodillen.’ Ik zeg dat ik ze allemaal mee naar beneden neem en dan de deur uit zet. Dat vind hij wel een goed idee. Dus ik grijp de monsters in hun kraag en gooi ze van de trap. Hier moet de kleine man om lachen.

Nog geen vijf minuten later, terwijl ik lekker op de bank plof met een wijntje, staat meneer wéér op de overloop. Zuchtend en steunend waggel ik weer naar boven. Dit keer kijk ik er wel boos bij. Niet dat dat indruk maakt maar dan heb ik in ieder geval het idee dat ik pedagogisch bezig ben. ‘Mama, er zit nu een leeuw op mijn kamer en die wil mij opeten.’ Ik zucht er maar weer eens bij en bedenk me waarom ik ook alweer naar de dierentuin gegaan was met de kinderen. De leeuw had staan brullen in het verblijf en dat heeft blijkbaar nogal indruk gemaakt. Lekker dan. Ik zeg dat ik ook de leeuw mee naar beneden zal nemen. Hij is niet overtuigd. Jammer joh! Ik laat me natuurlijk niet zomaar uit het veld slaan dus ik haal uit de badkamer een bus deodorant. Daarmee spuit ik de leeuw de kamer uit. Ok, de peuter moet er onwijs van hoesten maar het monster is verdwenen. Hij vraagt nog even wat ik vervolgens met die leeuw ga doen. (Alles om lijn te trekken natuurlijk) Ik zeg dat de woeste leeuw in de vuilnisbak gaat en morgen met de vuilniswagen mee gaat. Dat vind hij wel een cool idee. Meteen daarop volgt een ellenlang verhaal waarin de kleine man tot in details weet te vertellen wat er vervolgens met het arme dier gaat gebeuren wanneer hij op de vuilstort komt.  Zijn verhaal afkappen is not done dus terwijl hij zijn betoog houdt loop ik voorzichtig naar de deur. Plotseling is het stil, zijn verhaal over de vernietiging van de monsters is klaar.  Ik sta bijna buiten als hij nog roept; ‘I love you!’.

Smelt..

Moet jij ook nog wel eens monsters weg jagen? Hoe doe je dat?

 

 



♥ ♥ ♥ Op Fulltime Mama wordt gebruik gemaakt van affiliate links. Dit betekent dat als jij op een van de links klikt, wij daar mogelijk een kleine commissie over krijgen. Het kost jou niets extra, maar het levert ons wel wat op. Met deze opbrengsten kunnen we deze website onderhouden. Ook krijgen wij soms betaald voor een artikel of we krijgen een product in ruil voor een blogpost. Onze mening blijft hierdoor nog steeds onveranderd en eerlijk. Voor meer informatie kun je de disclaimer doorlezen. ♥ ♥ ♥

 



2 Comments on Het leed dat ‘monsters’ heet

  1. Linda
    10 december 2015 at 21:04 (8 jaar ago)

    Aaah wat een liefje, maar wat sneu dat ie zo’n last heeft van de monsters. Al weet hij inmiddels natuurlijk ook dat het best wel leuk is om te kijken hoe mama die monsters weg jaagt….. haha lastig!
    Maar vindt dat je het wel cool aanpakt 😛

    Beantwoorden
  2. Carolien
    10 december 2015 at 10:05 (8 jaar ago)

    Ow, zo herkenbaar. Hier is het iedere avond feest, dan zit er een leeuw in de kamer. Die gooien we dan samen uit het raam en mama gaat de dierentuin bellen dat ze die leeuw ’s een keer goed op moeten sluiten… en regelmatig moeten we er ’s nachts ook uit, want dan is de leeuw opeens weer terug… het is een faaaassseeeee….;)

    Beantwoorden

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Comment *






Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.