Het is pas kwijt als mama het niet kan vinden. Ja, dat blijkt. Op één of andere manier zijn de mannen in dit huis altijd iets kwijt. Zelfs wanneer het vlak onder hun neus ligt is het een uitdaging voor ze om het voorwerp te signaleren. Je hoort natuurlijk wel eens dat mannen niet kunnen zoeken. Nou, hier is dat echt een understatement. Wat kunnen de mannen in ons huis slecht zoeken zeg!

Mijn kleine man heeft er een handje van om al zijn speelgoed door de kamer te slingeren. Eén of andere nieuwe fase is dat. Spelen met de Playmobil maar ondertussen ook lekker gooien met je speelgoed. Heel irritant en ik dacht toch echt dat dat alleen gedrag van dreumesen was. Jammer joh. Gevolg van deze speelgoed-explosie is dat meneer niets meer kan vinden. Alle poppetjes, zwaardjes, draken en paarden liggen door elkaar en verspreid over een vloeroppervlak van minimaal 2o vierkante meter. Vind dan maar eens dat ene specifieke poppetje. De kleine man geeft deze zoektocht vaak al op voor dat hij überhaupt begonnen is. Mama word er al vrij snel bij geroepen. Of nee, eigenlijk word mama meer gecommandeerd om NU het poppetje te vinden. Negen van de tien keer ligt het ding dan gewoon recht onder zijn neus. Toch kijkt hij er overheen. Enigszins irritant vind ik.

De echtgenoot heeft het nu ook voor elkaar. Vijf jaar geleden zijn we getrouwd. We hebben elkaar een hele mooie ring gegeven die we trouw dragen. Een prijzige ring ook, zoals de meeste trouwringen. Meneer heeft echter van begin af aan al een vrij irritante gewoonte. Als hij naar bed gaat, doet hij zijn ring af. Als hij gaat sporten, doet hij zijn ring af. Als hij achter de computer zit, doet hij zijn ring af. Als hij gaat klussen, doet hij zijn ring af. Je raadt het al. Nu is die peperdure en emotioneel waardevolle ring dus kwijt! Al die jaren heb ik voorspeld dat hij zijn ring nog eens kwijt zou raken als hij hem steeds af doet. Nee, dat zou niet gebeuren. Uiteraard heb ik nu, tot mijn spijt, gelijk gekregen. In eerste instantie werd er nog vermoed dat ik hem wel zou vinden. We hebben alles al op z’n kop gehad. Echter ben ik bang dat de titel nu toch echt aan de orde is. Het is pas kwijt als mama het niet kan vinden. We kunnen nu dus met recht zeggen dat de trouwring echt kwijt is. Snik.

Ik ben nog aan het brainstormen hoe de echtgenoot dit goed kan maken. Daar moet toch wel echt iets tegenover staan. Al hoop ik natuurlijk dat we de ring toch nog gaan vinden.

Kunnen jullie kinderen en/of partner wel goed zoeken?



♥ ♥ ♥ Op Fulltime Mama wordt gebruik gemaakt van affiliate links. Dit betekent dat als jij op een van de links klikt, wij daar mogelijk een kleine commissie over krijgen. Het kost jou niets extra, maar het levert ons wel wat op. Met deze opbrengsten kunnen we deze website onderhouden. Ook krijgen wij soms betaald voor een artikel of we krijgen een product in ruil voor een blogpost. Onze mening blijft hierdoor nog steeds onveranderd en eerlijk. Voor meer informatie kun je de disclaimer doorlezen. ♥ ♥ ♥

 



Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Comment *






Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.