Vorige maand deelde ik al eens met jullie dat ik chronisch ziek ben. Ik ben reuma-patiënt en dat vind ik soms best wel lastig. Afgezien van de pijn die ik dagelijks ervaar slik ik ook dagelijks medicatie. Het hoort erbij, I know, maar soms voel ik me net een chemische fabriek. Zo één die in Limburg bij de snelweg staat. Ik zou daar prima tussen passen.

Chronisch ziek; Ik voel me net een chemische fabriek

Sinds ik de diagnose Reuma heb slik ik een berg medicijnen. In principe ben ik niet te genezen maar het is wel de bedoeling dat de gewrichtsontstekingen dusdanig onder controle zijn dat ik er zo min mogelijk last van heb. Dit doen we onder andere door het gebruik van medicatie. We begonnen met een lage dosering van een mild medicijn. Dit in verband met de kinderwens die ik destijds had. Deze lage dosering deed echter niets. Tussendoor hebben we ook nog prednison injecties geprobeerd, ook hier knapte ik niet van op. De dosering van de medicatie ging een aantal keer omhoog maar ook daar namen de ontstekingen niet van af.

Nieuwe medicatie

Een maand geleden was ik er klaar mee. De pijn blijft aanwezig, de gewrichtsontstekingen breiden zich steeds uit en ik had niet de indruk dat mijn medicatie iets deed. Tijdens een gesprek met de reumatoloog besloten we een ander medicijn te proberen. Een medicijn dat ik voorheen niet mocht gebruiken in verband met mijn zwangerschap. Maar nu onze kleine meid geboren is mag het wel. Deze nieuwe medicatie moet ik eerst opbouwen dus gebruik ik mijn oude medicijnen er nog naast. Prima joh, als het moet dan moet het.

Chemelot

Om de bijwerkingen, van de nieuwe medicatie, tegen te gaan slik ik daarnaast ook nog foliumzuur. Alles bij elkaar houd dit in dat ik een vrachtlading medicijnen in mijn kastje heb staan waar je U tegen zegt. Elke dag slik ik een handjevol pillen en inmiddels voel ik me dus net een chemische fabriek. Chemelot is er niets bij, ik zou daar prima op het terrein kunnen staan. Ik denk ook serieus dat als ze mij onder de grond zouden stoppen, ik zeker twintig jaar lang gewoon in tact blijf. Oké, oké, dat is misschien een beetje overdreven maar je snapt wat ik bedoel, toch?

Als het dan nog iets zou doen..

Als al die medicijnen nou ook effect zouden hebben dan zou dat ook wel leuk zijn. Maar helaas, zo ver ben ik nog niet. De hoop is natuurlijk wel dat deze medicatie binnen nu en een aantal maanden zijn werk gaat doen en ik mijn andere medicijnen af kan bouwen. Dat ik dan nog maar een paar pillen hoef te slikken en er dan wat minder chemische rook uit mijn oren komt. Voorlopig is dat dus nog afwachten en houden we hoop.

Niet klagen

Maar hé, ik mag niet klagen hoor. Afgelopen week las ik de blog van Geertje over omdenken en dat is eigenlijk hier ook wel van toepassing. Als je glas halfleeg is, draai het dan eens om en bekijk het van de andere kant. En daar heeft ze helemaal gelijk in. Ondanks alle medicijnen die ik moet slikken, geniet ik volop van mijn gezin. Ja, ik heb veel pijn maar ik kan nog paardrijden en leuke dingen doen. Er zijn zoveel mensen die het veel slechter hebben dan ik. Dan kan ik maar beter een gezellig chemisch fabriekje zijn en mag ik eigenlijk niet klagen. Thnx, Geertje, voor je wijze woorden.

Als jij ook medicatie gebruikt, staat het je dan ook wel eens tegen?

handtekening



♥ ♥ ♥ Op Fulltime Mama wordt gebruik gemaakt van affiliate links. Dit betekent dat als jij op een van de links klikt, wij daar mogelijk een kleine commissie over krijgen. Het kost jou niets extra, maar het levert ons wel wat op. Met deze opbrengsten kunnen we deze website onderhouden. Ook krijgen wij soms betaald voor een artikel of we krijgen een product in ruil voor een blogpost. Onze mening blijft hierdoor nog steeds onveranderd en eerlijk. Voor meer informatie kun je de disclaimer doorlezen. ♥ ♥ ♥

 



6 Comments on Chronisch ziek; ik voel me net een chemische fabriek

  1. Marjolein
    18 februari 2016 at 09:21 (8 jaar ago)

    Wat rot voor je dat je zoveel moet slikken en dat het nog niet helpt. Bah!!! Je bent trouwens de derde die ik ken die zo jong is met reuma. Wat een K ziekte!

    Beantwoorden
    • Bianca
      18 februari 2016 at 20:06 (8 jaar ago)

      Nou, inderdaad. Ik hoor het ook steeds vaker van leeftijdsgenootjes.

      Beantwoorden
  2. Jongens toch!
    18 februari 2016 at 09:02 (8 jaar ago)

    Ik ben een tweetal maand geleden in de zelfde situatie beland. Om het te relativeren en alles goed te kunnen bij houden heb ik mij een super leuk medicijn doosje gekocht. Nog veel succes en ik hoop dat de pijn nu onder controle komt.

    Beantwoorden
    • Bianca
      18 februari 2016 at 20:06 (8 jaar ago)

      Slim! Ik heb nog geen leuke pillendoosjes gevonden waar alles in past. Helaas.

      Beantwoorden
  3. Wilmaaa
    18 februari 2016 at 08:10 (8 jaar ago)

    Wat rot voor je en het bepaald toch een deel van je leven. Knap dat je probeert om te denken!

    Beantwoorden
    • Bianca
      18 februari 2016 at 20:06 (8 jaar ago)

      Dank je wel, ik doe m’n best.

      Beantwoorden

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Comment *






Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.