Ik geef het toe. Zo nu en dan kan ik niet wachten tot het ‘peuter-bedtijd’ is. Hoe lief de kleine man ook geweest is die dag, ik leef wel eens toe naar het moment dat hij op bed ligt. Zeker nu ik zwanger ben. Tegen het einde van de middag zijn we allebei gaar. Peuter van het spelen en alle indrukken, en mama van het zorgen en alle bezigheden eromheen. Aftellen naar zeven uur is dan onvermijdelijk. Bedtijd. (meer…)
